Feste popolari
Cantar le uova
Ogni sabato sera, durante la Quaresima, un gruppo di giovani (uno dei quali vestito da frate, con un sacco in testa e un cestino in mano), suonando la fisarmonica, il clarinetto e il basso, andava in giro per il paese suonando e quando giungeva in un cortile cominciava a cantare:
"Suma partì da nostra ca
ca i-era ‘n prima seria
per amnive saluté
de la bunna sèria
Bunna seira sur padrùn
tuta la gent di casa
suma mnì canté e suné
feve la serenada
An-ti custa casà sì
Sa i-è ma fia biunda
i-uma sì ‘n bel giuvinòt
a c’ù-i farà la rùnda
Sunna sunna sunadùr
Al chiaro della lünna
la padrunna l’è già ‘lvà
ca fa sventè la cünna
O se völi dene di öv
de le vostré galìne
vostri ausìn a l’an ben dì
che j’ei le gorbe pìnne
Vardé lì cul fratucìn
ca l’è restà ‘sla porta
chiél u speta lu regàl
che la padrùnna ai pòrta
Là padrúnna a l’à paga
e núi la rìngrasiùma
se st-autr-àn sumà ancora vìv
e nùi retùrneruma” (Brandone, 1984, pp. 142)
“I padroni uscivano dalle case, se erano a letto si alzavano e invitavano la comitiva ad entrare. In ogni famiglia si beveva del buon vino e si mangiava anche pane e salame. Prima di partire la padrona metteva qualche uovo nel cestino del fraticello” (Brandone, 1984, p. 141).
Se qualche famiglia non offriva nulla i cantori intonava una sfrofa in cui auguravano la siccità e la morte del pollame:
“An-ti custa casa sì
i-è mnisa ra sicìnna
ca ie scheìsa a chesta ar gàl
e ‘r cü a ra galìnna” (Brandone, 1984, pp. 142)
Con le uova e i soldi raccolti veniva organizzata una festa il giorno di Pasquetta.